سویا عمده دامی دانه روغنی است که به دلیل خواص تغذیه ای آن به طور گسترده در تغذیه دام استفاده می شود. دانه های سویا می توانند حدود 40 درصد پروتئین خام، 20 درصد چربی و 5 درصد فیبر داشته باشند.
سویا را می توان در تغذیه دام به دو صورت استفاده کرد به صورت دانه کامل (فرآوری نشده) یا به عنوان کنجاله سویا (یک محصول جانبی که پس از استخراج روغن از دانه به دست می آید).
در نظر گرفته می شود که در سطح تغذیه، هر دو شکل مواد مغذی کافی را فراهم می کنند، بنابراین بسته به ظرفیت اقتصادی یکی یا دیگری انتخاب می شود.
در نظر گرفته می شود که سویا دارای نیازهای زراعی بالایی است، بنابراین کشت به مناطق خاصی محدود می شود که می تواند شرایط مطلوب را تضمین کند.
برترین کشورهای تولیدکننده سویا در سال 2019 برزیل با 114 میلیون تن و پس از آن آمریکا با 96 میلیون تن و آرژانتین با 55 میلیون تن بودند. تخمین زده می شود که این سه کشور حدود 80 درصد از سویا را در سطح جهان تولید کنند.
چین با 15 میلیون تن در رتبه چهارم، هند با 13 میلیون تن در رتبه پنجم و پاراگوئه با 8 میلیون تن در رتبه ششم قرار دارند. در نهایت 10 کشور برتر توسط کانادا با 6 میلیون، روسیه با 4 میلیون، اوکراین با 3 میلیون و بولیوی با 3 میلیون تن بسته شده اند.
شایان ذکر است که در 10 کشور برتر تولیدکننده سویا در سراسر جهان، چهار کشور آمریکای لاتین مقادیر قابل توجهی از این ماده خام را تامین می کنند. به همین دلیل سویا یکی از مهمترین محصولات صادراتی این کشورها است.
تولید جهانی سویا در مقایسه با سایر مواد خام مانند گندم و ذرت پایین است. با این حال، در ده سال گذشته، تخمین زده می شود که تولید سویا 44 درصد افزایش یافته است، از حدود 220 به 320 میلیون تن.
