گونه ای از اردک های جهان؛اردک اهلی هستند که جهت استفاده از پر و کرک،گوشت و تخمشان پرورش داده می‌شوند.همچنین این اردک‌ها به عنوان جانور خانگی و یا ارزش‌های زینتی نگهداری می‌شوند.قیمت اردک اهلی بستگی به نژاد و نوعشان دارد.
اردک اهلی
اردک های اهلی نژاد های گوناگونی دارند که تفاوت آن ها در رنگ و شکل و جثه های مختلف است. در ادامه به برخی از گونه های اردک های اهلی می پردازیم:
اردک پکین:مبدا نژادش کشور چین است و در حال حاضر بیشتر مزارع پرورش اردک گوشتی در آمریکا از این نژاد استفاده میکنند.
این اردک تخم گذاری خوبی دارد،سالانه بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ عدد تخم می‌گذارد و وزن هر یک عدد تخم آن بین ۶۰ تا ۸۰ گرم است و رنگ پوسته اش سفید کرمی یا سبز زیتونی است. دارای بدنی کشیده وسینه‌ای پهن بوده و رنگ آن سفید کرمی، رنگ پوستش زرد،رنگ منقار و پاهایش پرتقالی است.نوع ساختار بدنش باعث شده که این پرنده نمیتواند روی زمین جفتگیری کند و برای جفتگیری باید در آب برود.
اردک آنکونا: یکی از ویژگی های برجسته نژاد این اردک، پرهای زینتی اش است. نژاد اردک آنکونا از نژاد های پرورش یافته انگلستان است.این پرنده اندازه اش متوسط بوده و تنوع رنگی زیادی دارد که شامل سفید و سیاه، آبی و سفید، سفید و شکلاتی و بنفش کمرنگ و سفید میشود. این اردک جزو نژادهای گوشتی است.
اردک استرالیایی کال: نژاد این اردک، یک پرنده جذاب و زیبا است که بیشتر به عنوان یک حیوان خانگی نگهداری میشود.دارای سایز کوچکی بوده و در گذشته در شکار ها برای جذب پرنده های بزرگتر به سمت شکارچی استفاده می‌شده است.
اردک Black East Indies: پرورش این اردک برای اهداف تزئینی صورت میگیرد.دارای پرهای زیبا و درخشان سبز و سیاه تیره به همراه نوکی سیاه است. وزن معمول این اردک زیر ۱ کیلوگرم میباشد.
نژاد روئن: منشا این نژاد شهر روئن در ایالت نرماندی فرانسه است که نام این نژاد از نام آن گرفته شده است و این نژاد تا حدودی شبیه نژاد پکین است . این نژاد در اصل از نژاد اردک وحشی مالارد منشعب شده است وزن اردک نر در حدود ۴.۵کیلوگرم وزن ماده ۴ کیلو گرم است.از نظر رنگ هم نر وماده ها اختلاف دارند،رنگ نرها زیباتر از رنگ ماده‌ها است؛همچنین جثه نرها از جثه ماده‌ها بزرگ تر است. رنگ ماده سفید وقهوه‌ای روشن است و پاها و منقار به رنگ پرتقالی و پوست به رنگ زرد است و اردک ماده علاقه چندانی به خوابیدن روی تخم ندارد. ماده اردک ها سالانه ۷۰ عدد تخم می‌گذارند و مدت زمان جوجه کشی اردک اهلی ۲۸ روز میباشد.
نژاد ایلسبوری: این اردک تنبل و سنگین وزن از نژاد اردک های گوشتی است که منشا آن دره ایلسبوری در حومه شهر لندن در انگلیس است،وزن مرغابی نر آن در حدود ۴.۵ کیلوگرم وزن مرغابی ماده در حدود ۴ کیلوگرم است . پرورش و جوجه کشی اردک ایلسبوری برای تولید گوشت انجام میگیرد. این اردک منقاری بلند،راست و به رنگ سفید صورتی فام،و پاهای پرتقالی رنگ دارد و برخلاف رنگ پوست بقیه نژادهای اردک که معمولاً زرد هستند،رنگ پوست اردک ایلسبوری سفید است. میزان تولید تخم آن سالیانه حدود یکصد عدد تخم است .
اردک آبی سوئدی: این اردک اهلی در ابتدا در پامرانیان سوئد پرورش یافته است اما این منطقه در حال حاضر در شمال غربی لهستان و شمال شرقی آلمان واقع شده است. از ویژگی های این اردک می‌توان به سر بیضی شکل، پرهای خاکستری مایل به آبی و کمی تیرگی در اطراف پرهایش اشاره کرد.
اردکBUFFکه به آنOrpingtonهم میگویند. این نژاد اردک اهلی برای تولید تخم و گوشت پرورش داده میشود. اردک Buff سالانه میتواند حدود ۲۲۰ عدد تخم بگذارد. این نژاد دارای گردن های بلند، بدن های کشیده، سر های بیضی شکل و پرهای زیبا و تزئینی به رنگ قهوه ای سیر میباشد.
نژاد کایوگا:یکی دیگر از انواع نژاد اردک اهلی، این پرنده است که برای منطقه دریاچه Finger در نیویورک آمریکا است. در گذشته های قدیم این نژاد را برای گوشتش پرورش می‌دادند، اما امروزه برای اهداف تزئینی نگهداری می‌شوند.پرهای سبز سوسکی و رنگین کمانی درخشانی دارند،منقار و پای سیاه و دارای چشم های قهوه ای تیره می‌باشند.
اردک کاکل دار:اردک کاکل دار به دلیل شکل معیوب جمجمه که از تحول ژنتیکی سرچشمه میگیرد،نامگذاری شده. این پرنده را بیشتر به عنوان حیوان خانگی یا دکوری استفاده میکنند.
اردک قلاب هلندی: این پرنده اردکی اهلی است،به دلیل منقار خمیده اش که به سمت پایین انحراف دارد نام آن قلاب هلندی گذاشته شده؛این پرنده یکی از نژاد های قدیمی پرورشی می باشد که تنها ۸۰۰ ماده تخمگذار از این پرنده در دنیا وجود دارد و همین موضوع خطر انقراض آن را افزایش میدهد.
اردک Indian Runner: ریشه نژادش به جزیره اندونزی برمی‌گردد. این پرنده مانند پنگوئن ها راست و سیخ می‌ایستد و به شکلی زشت و بدقواره می‌دود،به ندرت لانه سازی میکنند و معمولا هر جایی که بتوانند تخمگذاری میکنند.دارای پرهای زیبای خاکستری رنگ، دم پیچ خورده و گردنی بلند می‌باشند.
اردک اهلی شمال
اردک اهلی شمالی:گونه‌ای از اردک ها است که در مناطق سردسیر مثل آلاسکا و سیبری یافت می شوند.این نژاد یکی از زیباترین نژادها می باشد که نوکی نارنجی دارد و دور چشمانش سفید است و اطراف آن به رنگ سبز پسته ای و بال هایش به رنگ سفید و مشکی می باشند.گونه ای نایاب هستند و آنها را در منطقه ای نمی شود پرورش داد.
اردک اهلی بزرگ
اردک اهلی بزرگ بسیارخوش خوراک و خوشمزه است. از آن برای پختن انواع خورشتها می توان استفاده کرد و به شکلهای مختلف پخت.کبابی،سرخ کرده و اردک شکم پر گوشت این پرنده فوق العاده لذیذ است و سرشار از موادی مفید و مقوی برای بدن می باشد.
اردک اهلی کله سبز
اردک های کله سبز که به اردک های وحشی جهان معروف هستند،معمولاً در تالاب ها، سواحل دریاها زندگی می کنند و آشیانه خود را روی زمین، لابه لای علف ها می سازند.حتی در بعضی از کشورها به صورت اهلی کنار انسان ها زندگی می کنند.ماده این اردک قهوه‌ای یا کرم رنگ است؛در فصل بهار هنگام جفتگیری چند نر یک ماده را احاطه کرده و بینشان برسرماده جنگ صورت میگیرد.ماده‌ها می‌توانند در یک دوره تخمگذاری تا ۱۵ تخم بگذارند. غریزه مادری درماده‌ها بسیار قوی است و بر خلاف نرهایشان با جوجه‌های خود به آب می‌روند و هنگام خطر بال‌ها را به شدت به هم می‌کوبند،پرنده نر وقتی تغییر رنگ میدهد و به شکل ماده در می‌آید دیگر قدرت پرواز ندارد.
کله سبزها را نمی‌توان از اردک‌های غواص دانست زیرا آنها فقط هنگام خطر سر خود را در آب فرو می‌برند. غذایشان گیاهان آبزی، لارو، حلزون و بچه ماهی است. محدوده زیست این نژاد:نواحی شمالی شوروی، سیبری کامچاتکا، شمال ژاپن، آفریقای شمالی،شمال ایران و آمریکای شمالی است.این اردک طبع گوشتی گرم و ارزش غذایی بالایی دارد.
